Eindejaarslijst 2023

Dit jaar zijn er relatief minder veel releases van de traditionele bands. Natuurlijk wel een aantal zoals In Flames, Overkill, Metallica, Obituary, Tygers of Pan Tang, Raven, Metal Church, UDO, Immortal.  In de top 20 staan dit jaar relatief veel nieuwkomers. Deze ben ik tegengekomen door goede reviews op diverse sites.

De grote tegenvaller dit jaar is …. wederom Metallica. Velen vinden het goed album. Misschien moet ik nog wennen of moet ik niet meer een nieuwe Master of Puppets verwachten.
Ook vond ik Gamma Bomb tegenvallen, zij hadden erg leuke albums uitgebracht maar deze vind ik minder. Niet slecht trouwens,  maar kwam niet in de buurt van de top 20. Zelfde geldt voor Screamer en Metal Church.

Er zijn ook albums die goed waren met net niet goed genoeg voor de top 20. Jammer want dat zijn bands die ik wel erg goed vindt. Te denken valt aan Mystic Prophecy (Hellriot), Air Raid (Fatal Encounter), Enslaved (Heimdal) en Obituary (Dying of everything).  Deze albums ga ik dit jaar gewoon nog een aantal keer luisteren natuurlijk. 

Als bovenstaande albums al moeten afvallen dan zie je dat algehele kwaliteit dit jaar dik in orde was. 

De lijst van dit jaar:

1. Enforced – War Remains

2. Memoriam – Rise to Power

3. Fires in the distance – air not meant for us

4. KK’s Priest – The Sinner Rides Again 

5. Frozen Soul – Glacial Domination

6. In Flames – Foregone

7. Omnivortex – Circular

8. Grand cadaver – Deities of Deathlike sleep

9. The night eternal – Fatale

10. Enforcer – Nostalgia

11. Insomnium – Anno 1696

12. Sadus – the shadow inside

13. Night Demon – Outsider

14. High Spirits – Safe on the other side

15. Crimson River – Here’s to then end … again

16. Savage Blood – Wheel of time

17. Legion of the damned – The poison Chalice

18. Non est Deus – Legacy

19. Overkill – Scorched

20. Sylosis – A sign of the things to come

 

Graag wil ik nog afsluiten met een evaluatie van de lijst van vorig jaar. Is mijn mening veranderd?

De nummer 11 Graceless had eigenlijk hoger moeten staan, netzoals de nummer 20 Soilwork. Deze albums vind ik leuker na aantal keer gehoord te hebben. Verder zie ik eigenlijk weinig wijzigingen. Geen bans buiten de top 20 die er achteraf in hadden gemoeten zelfs. Dit zal volgend jaar wel anders zijn vermoed ik….

Eindejaarslijstje 2022

Wederom zijn er dit jaar veel goede albums verschenen, en zijn er natuurlijk wat tegenvallers. Om maar te beginnen met de tegenvallers: 

– Saxon: eigenlijk niet echt tegenvaller, maar ook niet bijzonder dus net buiten de top 20 omdat er zoveel goede albums verschenen zijn

– Xentrix: eindelijk een nieuw album en ook best leuk maar niet top 20 materiaal. Waren verwachtingen te hoog?

– Rammstein en Megadeth zijn mijn favoriete bands van 20 jaar geleden maar deze albums konden me niet echt boeien. Ze hebben goede reviews gehad maar ik vond ze niet echt aanspreken. Jammer. Misschien moet ik gewoon beetje wennen, daar kom ik volgend jaar dan wel op terug!

– Ozzy Osbourne: Ja…. ik vind dit beetje doorgaan op de weg die ik niet zo leuk vind. Ga wel naar een ouder  Ozzy album  luisteren.

– Scorpions: dacht dat ze zouden stoppen maar toch niet. Maar hadden ze beter wel kunnen doen, oninteressante release. 

– Soufly heeft ook een album uitgebracht? Ja, maar dat is langs iedereen heen gegaan. Snap dat wel, zit niet in de top 40 beste albums van het jaar.

– Def Leppard: dit is de klapper dit jaar. Waardeloos album. Haddden ze nog niet zo lang geleden een box uitgebracht met de early days albums + ep’s. Fantastisch. En dan dit … werkelijk slecht.

Wat had ik eigenlijk na een jaar willen aanpassen aan de lijst van vorig jaar?
Asphyx stond op nr 8 maar heb ik heel vaak geluisterd en verdiende dus een (nog) hogere plaats. Dat geldt voor Enforced ook. Mastodon is ook wat gegroeid en zou ook wat hoger mogen staan. Memorian stond op nr 8 van mijn meest gespreelde muziek, dus een nr 15 is eigenlijk achteraf ook te laag.

Na alle missers die ik eerder genoemd heb moet ik benadrukken dat er een grote  hoeveelheid goede albums uitgebracht zijn. Te denken valt aan ‘Evil Invaders’  die wat mij betreft nu een categorie A-band zijn geworden. En de verrassing van het jaar: de all-star band ‘The Halo Effect’. Wat een optreden in AFAS live! Ghost blijft ook maar goede releases maken, al is dit op het randje van metal natuurlijk. Queensryche heeft ook weer een goed album afgeleverd, best knap omdat de bands uit hun tijd daar toch moeite mee hebben. Blind Guardian heeft het echter ook weer gedaan.  Ook leuk om te vermelden dat op plek 11 een Nederlandse band te vinden is: het Leidse Graceless! Municipal waste staat 19e trouwens, beetje laag misschein omdat ik dit album veel afgespeeld heb.

De lijst van dit jaar:

1. Evil Invaders – Shattering reflection
2. The Halo Effect – Days of the Lost
3. Ghost – Impera
4. Queensryche – Digital Noise Alliance
5. Blind Guardian – The god machine
6. High Command – Eclipse of the dual moons
7. Disillusion – Ayam
8. Machine Head – Of kingdom and crown
9. Arch Enemy – Deceivers
10. Blind Illusion – Wrath of the gods
11. Graceless – Chants from Purgatory
12. Ceaseless Torment – Victory or Death|
13. Destruction – Diabolical
14. Kreator – Hate über alles
15. Amon Amarth – The great heathen army
16. Ashes of Ares – Emperors and fools
17. Armory – Mercurion
18. Stratovarius – Survive
19. Municipal Waste – Electrified Brain
20. Soilwork – Övergivenheten

Review camping Grubhof

Na aantal Nederlandse vakanties in Coronatijd nu eindelijk weer naar de bergen! De keuze is gevallen op camping Grubhof in Sankt Martin bei Lofer. Een perfecte regio om veel uitstapjes te maken. We kwamen er al snel achter dat er te veel uitstapjes te maken zijn. De route naar de camping kan op verschillende manieren, maar omdat we niet precies wisten of het vlak genoeg was hebben wij gekozen om via Wörgl, Söll via Sankt Johan in Tirol te rijden. Een kleine omweg maar wel erg goed te doen met de caravan. De toegangsweg naar de camping is goed en op de camping zijn de wegen ook prima. Deze camping is gemiddeld van grote. De plekken zijn groot. Je wordt verzocht de caravan op het grind te zetten met enige ruimte vanaf de weg waar je je auto neer moet zetten. Zo staat iedereen hetzelfde op de camping. De rivier is wel eens overstroomt dus ze hebben voor de receptie sinds een paar jaar wat beton blokken geplaatst. Gezien de temperaturen hadden wij geen last van de rivier, het water stond zelfs laag.

Het sanitair van de camping was top. Je had de beschikking over een badkamer (behalve de gasten van de goedkopere plaatsen op het veld met tenten) met een grote wastafel, badmeubel voor kleding, schoenen (en om te zitten) en douche met een toilet. In de avond kon het soms wel eens druk worden waardoor je zo’n 10min moest wachten. De camping had goede animatie met boogschieten, klimmen en mountainbiken. Wij hadden daar geen gebruik van gemaakt omdat we zelf uitjes hadden. En onze zoon had op de vorige camping een basketbal ongelukje waardoor hij zijn hand niet kon gebruiken.

Het enige wat de camping mist was een zwembad, maar je kon met de Saalachtal kaart gratis gebruik maken van het zwembad in Lofer (ongeveer 2km lopen).  Met deze kaart hebben we ook nog aantal keer gratis gebruik gemaakt van de Lofer Almbahn, bijvoorbeeld voor het Alm feest. In Lofer en Sankt Martin zijn ook regelmatig dorpsfeesten waar de jeugd van de camping naar toe gaat.

De Lamprechtshöhle in een grot vlak bij de camping waar je ook toegang tot krijgt met Saalachtal kaart, netzoals de erg leuke Seisenbergklamm (kloof met watervallen). Natuurlijk hebben we nog veel meer uitstapjes gemaakt zoals naar Salzburg. Dit viel na Stuttgart een beetje tegen. Misschien ook omdat we hier al eens eerder geweest zijn. Het Kehlsteinhaus (Adelaarsnest) in Berchtesgaden hadden we ook meer van verwacht. Dit was een locatie waar Hitler aantal keer gekomen is, maar niet al te vaak bleek. Bovendien was er niet veel te zien, maar het koste wel behoorlijk wat. Een ritje naar Kitzbühel, en daar de kabelbaan naar de Kitzbüheler Horn was veel leuker. Ook aardig is een ritje met de stoomtrein vanaf Zell am See (moet je reserveren). Een volgende keer willen we graag naar de Gipfelwelt 3000 en de Eisriesenwelt, dit schijnen top attracties te zijn.

Alhoewel je in Lofer prima boodschappen kan doen bij de M-Preis, Billa en Spar hebben ze in Saalfelden een hele grote Interspar. Als je toevallig daar uitstapje hebt gemaakt kan je er meteen langsrijden. Daar is trouwens ook een van de beste Bikeparks van Europa. Maar je moet wel een geschikte fiets, full face helm en harnas meenemen! Daarom zijn wij in de buurt van de camping rondjes gereden, wat trouwens ook erg leuk was! In de middag heeft de camping geen broodjes, maar tegenover de camping kan je bij Cafe Volgger (veel goedkoper) de hele dag broodjes halen. De gebakjes zagen er ook goed uit trouwens!

Mocht je toch geen boodschappen hebben gedaan, dan kan je bij de camping ook naar het restaurant. De kwaliteit is gemiddeld. Beter is om naar b.v. Gasthof Strub te rijden, waar ze erg lekkere gerechten hebben!

Op deze camping komen we vast nog eens terug!

Vriendelijkheid: 7/10, Sanitair: 10/10, Onderhoud: 8/10, Terrein: 9/10, Restaurant: 6/10 (, Animatie: 8/10)

Review camping Kleinenzhof

Omdat enige jaren geleden ons uitje naar Stuttgart niet helemaal ging zoals gepland doordat onze zoon een ontstoken teen had en naar ziekenhuis moest, was dit jaar de herkansing. We verbleven bijna twee weken op camping Kleinenzhof te Bad Wildbad dus genoeg tijd om de omgeving te verkennen.

De camping zelf had niet hele ruime plekken en soms (in ons geval) moest je nogal uitkijken met rijden. De waterkraantjes waren dichtbij. Het water op de camping was trouwens eigen water, dus bij een lekkage bij onze kraan kwamen ze het direct oplossen omdat ze een beperkte hoeveelheid drinkwater hebben. De beheerder van de camping is erg aardig, toen bleek dat onze stroomkabel te kort is hebben we direct een lange kabel te leen gekregen.

Er was weinig animatie op de camping (knutselen) en helaas ook niet al te veel jeugd, maar wel een indoor sporthal, indoor zwembad en een buiten zwembad. Voor een camping van deze afmeting wel enorm luxe! Het zwembad was niet groot genoeg om baantjes in te zwemmen, maar dat is normaal bij een camping zwembad. Een alternatief is het openbare zwembad in het dorp Calmbach. Dit dorp ligt dichter bij dan Bad Wildbad omdat dit dorp aan de andere kant van de berg ligt. In dit dorp waren Edeka en Aldi supermarkten aanwezig.

 

Het sanitair van de camping was goed en schoon. Prima Duits sanitair. De internetverbinding was niet altijd even goed, maar WIFI was niet duur (50 cent per dag). Er was geen 5G ontvangst en de 4G ontvangst verschillende van tijd tot tijd in kwaliteit.

In de buurt zijn diverse mountainbike routes, maar geen echte singletracks. Dit is niet toegestaan in Baden Württemberg. We zijn ook naar Schömberg gegaan en daar een route gereden, dit was prima. In Bad Wildbad is ook een bikepark, maar dit is meer voor downhill fietsen. Bij dit park is ook een lange hangbrug om overheen te wandelen. Dit is erg spannend voor mensen met hoogtevrees!

We hebben ook nog andere uitstapjes gemaakt zoals naar Baden Baden (het Vietnamees eten in restaurant My Lyn is echt lekker!), Calw en het Porsche Museum in Stuttgart in combinatie met de binnenstad van Stuttgart. Echte aanraders!

We zijn nog een keer naar Stuttgart geweest voor het Mercedes Museum. Wederom een erg mooi museum. Onderweg naar outlet Metzingen hebben we gegeten in Aldingers Restaurant in Fellbach. Dit restaurant (Michelin Bib Gourmand) was het beste restaurant van de vakantie!

Ondertussen zijn we weer naar het ziekenhuis geweest met onze zoon vanwege een basketball ongelukje op de camping. We werden doorverwezen bij de artsenpost in Calmbach naar het ziekenhuis in Bad Wildbad. Dit ziekenhuis is niet erg groot maar de mensen zijn hier ook erg aardig. 

Het restaurant van de camping is prima, hier hebben we twee keer gegeten.

Vriendelijkheid: 9/10, Sanitair: 8/10, Onderhoud: 8/10, Terrein: 6/10, Restaurant: 7/10, Animatie: 4/10

Eindejaarslijstje 2021!

Wat een grote hoeveelheid goede releases dit jaar! Misschien geen klassiekers maar dat weten we toch pas over 10 jaar. Veel oude bands hebben weer een release uitgebracht en hebben er goed de tijd voor genomen vanwege Corona. Dat is ook te merken aan de kwaliteit. Naast nieuwe releases zijn er ook aantal live en live-zonder-publiek releases uitgebracht. Deze zijn bovenverwachting goed. Super goed eigenlijk. Dus wilde ik er een aantal noemen die ik echt fantastisch vond: Paradise Lost, Enforcer, Armored Saint, Destructionen de topper Death Angel. Viel er ook wat tegen dit jaar? Ja, eigenlijk Iron Maiden. Het is wel een ok album maar de richting van de laatste (vele jaren) is niet geheel mijn richting. Dus deze valt buiten het lijstje. Ook had ik grote verwachtingen van Agent Steel. Hij is leuk maar kon ook niet binnen de top 25 komen. Fear Factory hetzelfde. Leuk maar niet goed genoeg. Eigenlijk meer een compliment voor de albums in de top 25 omdat daarnaast nog vele goede albums verschenen zijn. Ygnwie Malmsteen is eigenlijk niet zo goed, net zoals Alice Cooper en Geezer Butler. Desaster vond ik ook beetje tegenvallen. Op een of andere manier boeide deze albums mij niet echt.  Wat de top 25 betreft is KK’s Priest het album dat de meeste stof deed opwaaien. Is dat wel een goed album? Ik vond van wel, maar velen ook niet. Mastadon vonden velen dan weer de topper van het jaar. Opvallend vond ik Running Wild omdat ik dit altijd beetje b-band vond. Maar dit album is echt gewoon erg leuk en zet ik vaker op. Oh ja, UDO en Hitten vielen net buiten mijn lijstje… maar er waren 25 plekken dit jaar 🙂

 

Maar nu de lijst:

1. Helloween – Helloween
2. The Night Flight Orchestra – Aeronautic II
3. Flotsam and Jetsam – blood in the water
4. Enforced – Kill Grid
5. Paradox – Heresy II
6. Artillery – X
7. Exodus – Persona non Grata
8. Asphyx – Necroceros
9. Cradle of Filth – Existence is Futile
10. Goijra – Fortitude
11. KK’s Priest – Sermons of the Sinner
12. Running Wild – Blood on Blood
13. Einherjer – North Star
14. witherfall – Curse of Autumn
15. Memorian – To The End
16. Soen – Imperial
17. Brainstorm – Wall of Skulls
18. Evile – Hell Unleashed
19. Accept – Too Mean to Die
20. Wraith – Undo the Chains
21. Cryptosis – Bionic Swarm
22. Mastadon – Hushed and Grim
23. Rezet – Truth in Between
24. Portrait – At One with None
25. At the Gates – The Nightmare of Being

Review Camping Krounebierg

Eindelijk zijn we deze herfstvakantie weer eens naar het buitenland gegaan. Omdat we maar een week vakantie hadden werd het geen verre reis maar wel naar een totaal andere omgeving: Luxemburg. We zaten op camping Krounebierg in Mersch. Deze camping ligt gunstig bij de snelweg waardoor we eenvoudig allerlei uitstapjes konden maken. Interessant is dat de oprit van/naar de snelweg alleen richting het noorden zijn. Dus richting het zuiden moest je even terugrijden naar andere afslag (3km denk ik) en daar omdraaien. De camping ligt bij de tunnel dus je hebt vrijwel geen last van de snelweg.

De camping had niet heel veel plekken vrij. Aangekomen op de camping bleek dat de meeste in beslag waren genomen als seizoensplaatsen waarbij de mensen er niet meer waren. Dus het was niet echt druk op de camping. De overgebleven plekken waren redelijk ruim maar sommige te schuin. We konden de caravan niet recht krijgen en zelfs de Truma XT mover slipte door (nat en schuin). Nog nooit gehad. Dus we hebben maar een andere plek genomen en de caravan even 180 graden gedraaid. Het terrein werd elke dag goed onderhouden, ook met weinig gasten werden alle takken en bladeren opgeruimd. Alleen dus heel erg jammer van de scheve plekken. De wifi op de camping werkte wel, maar tv streamen ging niet lukken. In Mersch had je geen 5G verbinding maar alleen 4G trouwens.

Omdat het niet te druk was waren de meeste sanitair voorzieningen gesloten. Wat open was zag er erg goed uit en werd ook zeer schoon gehouden. Het enige was een systeem waardoor je max 5 min kon douchen met warm water en daarna 5min moest wachten. Er was geen apart kinder sanitair, wel een familie douche hok (bij de heren).

 

 

 

De eerste avond zijn we uit eten geweest in het kleine restaurant. Hier werkte dezelfde Nederlandse dame als uit de receptie. Het personeel was zeer behulpzaam en aardig. Het eten was ook lekker dus prima eerste avond gehad!

We hebben uitstapjes gemaakt naar diverse landen: Metz in Frankrijk, Trier in Duitsland en natuurlijk Luxemburg stad. Totaal andere plaatsen om naar toe te gaan. Daarnaast hebben we nog gemountainbiked in Echternach en Bettendorf (bij Diekirch) aan de Duitse grens. MTB routes zijn wisselend in Luxemburg, goed aangegeven maar vaak erg veel asfalt heb ik begrepen. En je moet van klimmen houden. In de buurt zijn vele supermarkten te vinden zoals Cactus, Lidl en Aldi. En als je naar het buitenland gaat heb je ook de ketens die bij dat land horen (Intermarche, Auchan, Edeka, etc.)

Naast de camping was een mooi zwembad waar je 2 uur gratis toegang tot krijgt per dag. Daarvoor moest je wel even een kaart halen bij de receptie wat ik natuurlijk vergeten was. Ik later gelukkig van het zwembad wel de 6 euro 50 per persoon terug. Op de camping was een klein peuterbad bij de receptie in de buurt en in het midden van de camping lag een voetbalveld waar vast in de zomer van alles gedaan wordt. Nu kan je ook in een voetbalkooi en basketball veld bij nabijgelegen school wat trainen. Het is niet duidelijk wat er normaal georganiseerd wordt voor de kinderen, daarom hou ik deze score nu leeg. Er leek naast het sanitair een ruimte te zijn waar van alles georganiseerd kan worden maar dit was nu gesloten.

Vriendelijkheid: 8/10, Sanitair: 8/10, Onderhoud: 8/10, Terrein: 6/10, Kindvriendelijkheid: ?, Restaurant: 7/10

Shell keuze

Welke shell moet ik nu kiezen voor mijn dagelijkse werk?

Mensen die meer met computers werken willen meestal sneller en makkelijker hun werk doen. Dan ontkom je op een gegeven moment niet aan de commandline. Het is dus goed om eens na te denken welke shell je hiervoor gebruikt.

Lange tijd is er weinig gebeurt op het gebied van shells maar sinds enige tijd zijn er nieuwe ontwikkelingen.
De ZSH is populair geworden, een belangrijke reden is dat Apple in 2019 overgestapt is van de Bash shell naar ZSH. Dit had te maken met de licentie van de nieuwe versies van de Bash shell. Ondertussen was ZSH al aan een opmars bezig. Een groot voordeel is de functieomvang t.o.v. andere shells. Daarbij is Oh-My-ZSH heel populair. Dit is een verzameling erg handige scripts. En zwak punt uit eerdere vergelijkingen  is de portabiliteit. Ondertussen werkt ZSH op Linux, OpenBSD/NetBSD/FreeBSD, MacOS en het Windows Subsystem for Linux. Maar ook op Solaris, AIX etc. Dat was blijkbaar vroeger anders.

Natuurlijk is ZSH niet de enige keuze. Windows gebruikers kunnen al enige tijd gebruik maken van Powershell. In 2016 heeft Microsoft het beschikbaar gemaakt voor een aantal Linux distributies en MacOS. Als je gebruikt maakt van Azure is het ook handige oplossing. Het nadeel is dat de commando’s afwijken tussen de ouderwetse shells (en afgeleiden) en Powershell. Daarom denk ik dat het geen vervanging gaat worden voor de andere shells, behalve voor Windows gebruikers.

Ondertussen blijft OpenBSD nog gewoon Kornshell installeren als default. Een versie uit 1999 om precies te zijn! Dit is een robuuste, simpele shell qua functieomvang maar die nog wel voldoende krachtig is. Waarschijnlijk omdat deze eenvoudige aanpak meer aansluit bij de filosofie van OpenBSD. Al worden ook andere shells natuurlijk meegeleverd. Op andere systemen is Bash nog altijd de default. In 2019 is daar ook versie 5 van verschenen, na 10 jaar versie 4. Bash blijft voor vele mensen hierom ook bovenaan het lijstje staan. De strijd gaat nu vooral tussen Bash en Zsh.

Qua outsider hebben we sinds 2005 ook nog Fish. De laatste jaren is deze shell ook een stuk populairder geworden. Het doel van deze shell is om een eenvoudige shell te maken die goed te leren is maar aan de andere kant veel functionaliteit biedt. De shell lijkt de jaren ingehaald te zijn door de ZSH/Oh-My-Zsh combinatie, maar daar heb ik geen harde cijfers over.

Oudere shells zoals  TSH en CSH worden veel minder gebruikt. Dus de vraag is nu: welke shell is handig om te gebruiken?
Zelf heb ik voor  Zsh gekozen als reguliere shell. De reden is dat het de standaard is op mijn MacOS systemen en ook op Linux veel gebruikt wordt. Met OpenBSD blijf ik voorlopig op de Kornshell omdat ik even het meer minimalistische van OpenBSD wil ondervinden. Alleen is het straks wel interessant om wat te leren van de Powershell in het kader van Azure, maar ik zal er geen default shell van maken op één van mijn systemen.

Integralen

 

Sinds een aantal jaren verschijnen er steeds meer integralen op de markt. In de jaren 90  noemde men het nog een omnibus, zelf heb ik een aantal van Guus Slim en Buck Danny. Gewoon een aantal verhalen bijeengebracht met harde kaft eromheen. Tegenwoordig zit er meestal een mooi dossier bij waar de verhalen besproken worden, netzoals het striptijdschrift waar ze in stonden en de auteurs. Bij deze integralen zitten vaak ook korte verhalen uit deze striptijdschriften die soms niet eerder in een stripboek verschenen zijn. Het gaat meestal om oudere series en soms wordt daarom de belettering aangepast.

 

De grote uitgeverijen hebben allemaal integralen op de markt gebracht, maar soms worden in Nederland de integralen bij een andere (kleinere) uitgeverij uitgebracht dan het Franse origineel welke bij de uitgeverij van de stripserie van destijds zit. Bij Dupuis zitten integralen van series als De Smurfen, Buck Danny, Steven Sterk en Johan en Pirrewiet. Sherpa geeft daarnaast in Nederland Roodbaard en De Minimensjes uit i.p.v. Dupuis. De dossiers van de Dupuis series zijn allemaal top. Op een uitzondering na ongeveer 30 pagina’s!

Bij Dargaud zijn relatief weinig integraal heruitgaven maar wel een paar mooie zoals Ravian en Bllueberry. Ravian is een serie die ik als kind minder waardeerde maar nu wel erg goed vind. Een mooie gelegenheid om de integralen aan te schaffen. De dossiers zijn redelijk, maar niet zoals bij b.v. Roodbaard.

Scratch was begonnen met het uitbrengen van Jan Kordaat maar na drie delen heeft Arboris dit overgenomen.  Mijn eerste deel ziet er goed verzorgd uit, maar deel 3 schijnt minder te zijn waarna de overname verstandige zet lijkt te zijn geweest.

Arboris heeft namelijk eigenlijk altijd goede integralen zoals Baard en kale,  Tanguy en Laverdure, Sophie en de Beverpatroelje. Klassieke topseries die ik eigenlijk bij de originele uitgeverij had verwacht. Helaas zit er wel vaak wat tijd tussen de verschillende delen. Maar als kwaliteit daardoor goed blijft is het voor mij geen groot probleem.

Lombard doet het dan een stuk minder goed. Integralen van top series zoals Dan Cooper en Chick Bill zijn gewoon niet goed genoeg. Bij Dan Cooper stelt het dossier eigenlijk niets voor. Omdat ik deze serie nog niet had – en hij is echt leuk – heb ik de serie wel aangeschaft, maar het dossier is een domper bij elk nieuw deel. Binnenkort  komen de integraalreeksen van Clifton en Rik Ringers uit. Van wat ik van de Franse editie van Clifton gezien heb lijkt het erop alsof ze nu wel meer aandacht gaan besteden aan de integralen. 

Natuurlijk heb ik lang niet alle goede reeksen genoemd die nu in ingraaf zijn verschenen. Denk bijvoorbeeld aan Yoko Tsuno en Luc Orient.

De vraag is dan natuurlijk: Wat kopen? Daarvoor hanteer ik een paar criteria. Ik wil in principe integralen kopen van series waar mijn gewone stripboeken van slechte kwaliteit zijn (kapot, van rommelmarkt, etc.), of als ik deze top serie gewoon nog niet had zoals bij Ravian of de Minimensjes. De kwaliteit is dan beter dan bij het origineel. Dus dan ga ik b.v. een Chick Bill niet aanschaffen omdat het om een slecht dossier gaat en de stripboeken al in mijn bezit van een goede kwaliteit zijn. Helaas blijft er dan nog genoeg – nee, veel te veel –  over om uit te kiezen ….En dan nog je favoriete reeks waarvan je stripboeken  in een goede conditie zijn maar wel een mooi dossier hebben. Dat is een lastiger verhaal. In speciale gevallen zoals bij Roodbaard en Blueberry is de integraal dan toch zo mooi dat ik hem toch aanschaf.

Eindejaarslijstje 2019 …

En dan natuurlijk ook alsnog het lijstje van 2019! Ook niet meer op mijn blog …

1 sacred reich-awakening
2 death angel-humanicide
3 destruction-born to perish
4 flotsam and jetsam-the end of chaos
5 atlantean Kodex – the course of empire
6 suicidal angels-years of aggression
7 riot city-burn the night
8 rotting christ-the heretics
9 tygers of pan tang-ritual
10 amon amarth – berserker
11 xentrix-bury the pain
12 turbokilo-vice world
13 seax-fallout rituals
14 overkill-the wings of war
15 haunt-if icarus could fly
16 volbeat – rewind,replay,rebound
17 mayhem-daemon
18 ram-the throne within
19 toxic holocaust – primal future: 2019
20 sanhedrin-the poisoner

 

Eindejaarslijstje 2018 ….

Het eindejaarslijsje van 2018 was twee jaar geleden niet verschenen op de blog… Daarom alsnog mijn top 10!

1 gamma bomb – speed between the lines
2 the night flight orchestra – sometimes the world ain’t enough
3 judas priest – firepower
4 artillery – the face of fear
5 metal church – damned if you do
6 visigoth – conquerror’s oath
7 accuser – The Mastery
8 cauldron – new gods
9 primal fear – apocalypse
10 immortal – northern chaos gods